«Με λένε Έμμα» της Ομάδας Νάμα σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και μετάφραση-σκηνογραφία Γιώργου Χατζηνικολάου.
Το πολυσυζητημένο People, places and things του Duncan Macmillan (Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, Πνεύμονες, 1984), που ανέβηκε για πρώτη φορά το 2016 στο Λονδίνο.
Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου δυσβάσταχτη; Εμείς ή ο κόσμος είναι ελαττωματικός; Υπάρχει αλήθεια; Πόσα προσωπεία διαθέτουμε; Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας;
Η Έμμα είναι γυναίκα, ηθοποιός, έξυπνη, ταλαντούχα, φιλόδοξη, θυμωμένη, πνευματώδης, εθισμένη σε ναρκωτικές ουσίες. Από τη σκηνή του θεάτρου βρίσκεται σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης προσπαθώντας να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό της και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τον κόσμο που την περιβάλλει. Η ιστορία της Έμμα δεν είναι μια απλή ιστορία αποτοξίνωσης και αποκατάστασης. Είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να επιβιώσει μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Ένα έργο-πρόκληση για τη γενναιότητα που απαιτεί η ζωή, που συν-κινεί και τολμά να μιλήσει για «άγριες καταστάσεις» με απλότητα και χιούμορ σε μια ξέφρενη στους ρυθμούς και στις εναλλαγές δραματουργία.
Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά από το Βρετανικό Εθνικό Θέατρο και συνεχίστηκε με διθυραμβικές κριτικές στο West End του Λονδίνου, ενώ παρουσιάστηκε πρόσφατα με μεγάλη επιτυχία στο St. Ann’s Warehouse της Νέας Υόρκης.
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.